Geowłókniny stosowane zgodnie z przeznaczeniem i podanymi zaleceniami są odporne na czynniki środowiskowe spowodowane stosowaniem materiałów i technologii oraz warunków klimatycznych i eksploatacyjnych dopuszczonych w budownictwie komunikacyjnym

Wysoka temperatura topnienia poliestru (250 - 260 ^oC), umożliwia wykorzystanie geowłókniny pod nawierzchnie z mieszanek asfaltowych wymagających wysokiej temperatury układania a nawet pod asfalt lany.

Geowłóknina dobrze nasącza sie asfaltem i ma dobrą adhezję do lepiszcza. Należy do grupy C2 - średnio palne. Ma zwartą, chropowatą i szorstką / kosmatą / teksturę, zapewniającą doskonałą przyczepność (adhezję) oraz współpracę z podłożem.

Geowłóknina dostosowuje się do lokalnych deformacji powierzchni, wydłużając się bez obawy przerwania ciągłości materiału. Duża graniczna wydłużalność, giętkość i przyjmowanie kształtu podłoża powoduje, że geowłóknina szczególnie nadaje się do wykonywania podłoża pod wysokiej klasy nawierzchnie.

Geowłóknina jest odporna na produkty ropopochodne oraz modyfikatory nowoczesnych emulsji asfaltowych i asfaltów, takich jak APP (ataktyczny polipropylen), SBS (styren-butadien-styren), SEBS (koopolimer etylenowo-butadienowy styrenu) i EVA (etylenowy octan winylu).

Geowłóknina nie zostaje uszkodzona na skutek występowania takich zjawisk jak penetracja chlorkowa (głównie z soli odladzających jezdnie), opadów atmosferycznych zawierających kwaśne deszcze, penetracji CO2 z atmosfery i korozji siarczanowej od gazów spalinowych. Posiada dużą odporność na promieniowanie UV-380.

Geowłóknina jest odporna na degradację chemiczną i biologiczną (grzyby, pleśń).
Geowłóknina nie ma negatywnego wpływu na pitną wodę, jest nieszkodliwa dla ludzi i zwierząt.
Geowłóknina nie jest krucha , łamliwa i nie ulega trwałym zagięciom, jest miękka i przyjemna w dotyku.

Geowłókniny igłowane z włókien ciętych krótkich przy tej samej wartości wytrzymałości na rozciąganie w kierunku wzdłużnym pasma co geowłókniny termozgrzewalne, posiadają ponad dwukrotnie większą od nich wytrzymałość na rozciąganie w kierunku poprzecznym. Ta charakterystyczna cecha umożliwia stosowanie ich w odpowiedzialnych budowlach drogowych, w których naprężenia w kierunku poprzecznym przekraczają znacznie naprężenia w kierunku wzdłużnym.

Geowłókniny posiadają doskonałe właściwości separacyjne, filtracyjne i wodoprzepuszczalne pod obciążeniem, zarówno w płaszczyźnie poziomej jak i pionowej.

Duża graniczna wydłużalność, giętkość i przyjmowanie kształtu podłoża powoduje, że geowłókniny szczególnie nadają się do wykonywania podłoża pod wysokiej klasy nawierzchnie, gdzie wymagane jest zagęszczanie ostrokrawędzistych ziaren kruszywa ciężkimi urządzeniami zagęszczającymi. Zagęszczanie ciężkimi urządzeniami wibracyjnymi geowłóknin mocniejszych o CBR >/ 2,5 kN i masie powierzchniowej > 250 g·m-2 nie niszczy geowłókniny.

Dzięki dużej wytrzymałości na przebijanie i rozdzieranie, mogą być używane jako warstwa odcinająca (separacyjna) między gruntem słabym (drobnoziarnistym) i gruntem grubym lub narzutem kamiennym.

Posiadają dużą odporność na promieniowanie UV-380.