Geosiatki nowej generacji, przeplatane w węzłach i równomiernej strukturze oczek, wytwarzane są w postaci płaskiej struktury tkanej z włókien poliestrowych długich o wysokiej wytrzymałości.
Zarówno technologia produkcji jak i użyty surowiec gwarantują wysoką jakość geosiatki i długoletnią trwałość parametrów technicznych.
Charakterystyczną cechą geosiatki jest jej duża i równomierna wytrzymałość na rozciąganie zarówno w kierunku poprzecznym jak i podłużnym, przy małych odkształceniach.
Włókna poliestrowe są bardzo odporne na zmiany reologiczne (zmianę wytrzymałości pod obciążeniem, pełzanie), pozwala to na stosowanie dwukrotnie większych obciążeń niż przykładowo geosiatek wykonanych z polipropylenu lub PCW, przy porównywalnej gramaturze materiału.
W praktyce przyjmuje się, że charakterystyczna długotrwała wytrzymałość na rozciąganie dla okresu użytkowania 120 lat, po uwzględnieniu materiałowego współczynnika bezpieczeństwa, współczynnika uwzględniającego uszkodzenia mechaniczne w czasie transportu i instalacji, współczynnika bezpieczeństwa uwzględniającego wpływ środowiska wynosi :
Celem zwiększenia wytrzymałości w węzłach, podniesienia i tak bardzo wysokiej odporności na promieniowanie UV, zwiększenia odporności na znajdujące się w glebie związki chemiczne oraz w coraz większym stopniu groźne chemiczne środki odladzające, kwaśne deszcze oraz związki chemiczne pochodzące od spalin pojazdów samochodowych, geosiatka pokryta jest dodatkowo w procesie technologicznym cienką warstwą tworzywa termoplastycznego z PCW barwy czarnej. Warstwa PCW dodatkowo stabilizuje strukturę siatki.
Sztywne połączenia węzłów umożliwiają doskonałą współpracę z gruntem, co daje bardzo wysoki kąt tarcia ?g bliski kątowi tarcia gruntu nawet w wypadku wystąpienia odkształceń na kierunkach przekątnych, nie zaś na kierunkach głównych geosiatki, dla których ustalane są podstawowe parametry wytrzymałościowe na rozciąganie.
Elastyczność geosiatki w połączeniu ze sztywnymi węzłami, umożliwia ograniczenie ciągłych i nieciągłych odkształceń i naprężeń przestrzennych w podłożu, co jest szczególnie ważne w wypadku występowania np. dynamicznej niecki obniżeniowej.
Szczególne zalety geosiatki uwidaczniają się w możliwości ograniczenia spadku nośności rozluźnianego poziomo ośrodka gruntowego oraz redystrybucji dodatkowych naprężeń stycznych w strefie kontaktu z nawierzchnią, szczególnie na terenach górniczych.
Geosiatka zachowuje się w budowli ziemnej jak zbrojenie pasmowe, gdzie naprężenie jest przekazywane poprzez tarcie powierzchniowe a także poprzez różne elementy kotwiące. Element kotwiący geosiatki zwiększa jej otwarta struktura, umożliwiająca obustronne przenikanie ziaren gruntu przez oka. Zaklinowanie ziaren kruszywa w oczkach geosiatki ogranicza poziome przemieszczenia kruszywa a tym samym daje lepszy rozkład obciążeń w podbudowie oraz mniejsze deformacje podłoża, zmniejsza głębokości koleiny w podłożu, dzięki czemu możliwe jest zwiększenie dopuszczalnych obciążeń konstrukcji nawierzchni.
Geosiatka jest elastyczna, także w niskich temperaturach otoczenia, umożliwia to układanie jej w nierównym terenie, a nawinięcie na papierowe rury pozwala na układanie jej łatwym sposobem ręcznym lub maszynowym, w różnych warunkach atmosferycznych. Rozwijanie, rozkładanie, przycinanie na potrzebny wymiar jest łatwe. Do instalacji geosiatki używa się prostych narzędzi.
Duża giętkość i przyjmowanie kształtu podłoża powoduje, że geosiatka szczególnie nadaje się do wykonywania podłoża pod wysokiej klasy nawierzchnie, gdzie wymagane jest głębokie zagęszczanie ostrokrawędzistych ziaren kruszywa ciężkimi zagęszczarkami wibracyjnymi.
Geosiatka dostosowuje się do lokalnych deformacji gruntu i profilu podłoża w ramach dopuszczalnych odkształceń, wydłużając się bez obawy przerwania ciągłości materiału, ma doskonałą współpracę z gruntem i różnymi kruszywami.
Geosiatka nie jest krucha, łamliwa i nie ulega trwałym zagięciom.
Geosiatka stosowana zgodnie z przeznaczeniem i zaleceniami jest odporna na czynniki klimatyczne i środowiskowe spowodowane zastosowaniem materiałów, technologii, warunków klimatycznych i eksploatacyjnych dopuszczanych w budownictwie komunikacyjnym.
Geosiatka nie zostaje uszkodzona na skutek występowania takich zjawisk jak penetracja chlorkowa (głównie z soli odladzających jezdnie), opadów atmosferycznych zawierających kwaśne deszcze, penetracji CO2 z atmosfery i korozji siarczanowej od gazów spalinowych.
Poliesterowa geosiatka wykazuje wysoką odporność na spotykane w gruncie środki chemiczne, jest odporna na kwasy (pH poniżej 6) i zasady (do pH = 9). Geosiatka nie ulega hydrolizie, jest odporna na wodne roztwory soli, kwasów i zasad.
Geosiatka nie ulega biodegradacji, jest odporna na działanie mikroorganizmów (grzyby, pleśń), czynników środowiskowych jak grunty organiczne oraz lepiszcza bitumiczne.
Poliestrowa geosiatka posiada dużą odporność na szczególnie niebezpieczne promieniowanie UV-380, zawdzięcza to zastosowanemu materiałowi jak również pokrywającej ją powłoce z PCW.
Geosiatka nie ma negatywnego wpływu na pitną wodę, jest nieszkodliwa dla ludzi i zwierząt.